καταχωστά

επίρρ. κρυφά, απαρατήρητα («απόκουρφα βγάνει το δαχτυλίδι, με πονηριά, καταχωστά στη χέρα της τό δίδει», Ερωτόκρ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)-* + χωστά «κρυφά»].